‹ Обратно

ГУЛЬНЯ “БЕЛАРУСКІЯ ЗАГАДКІ”

Падрыхтавала: Куляшова Т.А.

Мэта: удасканальваць уменні вучняў асэнсоўваць загадкі і адгадваць іх, развіваць навык маўлення, выхоўваць цікавасць да духоўнай спадчыны.

Абсталяванне: малюнкі жывёл, раслін, з’яў прыроды, прафесій, красворд

Ход занятка

1.Арганізацыйны момант

2.Уступная гутарка

- Каб даведацца, аб чым пойдзе гаворка сёння, нам патрэбна разгадаць крыжаванку.

1) Ідзе, ідзе, галавою трасе,

Траўкі просіць:

“Ме-ме-ме, дай-ка траўкі мне-е-е” (Каза)

2)Мы зялёныя, як трава,

Наша песенька: “Ква-ква”. (Лягушка)

3)Я па дрэву стукаю, чакаю,

Чарвячка знайсці жадаю. (Дзяцел)

4)Быццам белы снег на дол

Пакрывалам лёг на стол,

Рады госцю беларус,

Засцілаючы… (Абрус)

• Якое слова атрымалася па вертыкалі? (Загадкі)

Сёння мы будзем вучыцца адгадваць беларускія загадкі. Наша гульня так і называецца “Беларускія загадкі”

3.Гульня Кола загадак”

Кветкі    1  2  3  4  5 

Гародніна  1  2  3  4  5

Жывёлы  1  2  3  4  5

З’явы прыроды  1  2  3  4  5 

Прафесіі  1  2  3  4  5

 

• У нашай гульне прымаюць удзе дзве каманды – “Васілёк” и “Буслік”
• Кожная каманда выбірае тэму загадкі і нумар.

Кветкі

1.Узіму цыбулінка спіць-спачывае,

Прачнецца – і кветкі на волю пускае.

Хай снег, хай мароз – у вясковым падлеску

Красуюць блакітныя кветкі. (Пралескі)

2.Ля дарогі – шарык белы,

Вецер дзьме, а шарык цэлы.

А як дзьмухнуць хлапчукі –

Пух ляціць ва ўсе бакі. (Дзьмухавец)

3.Беларускай ружай клічуць,

Пчолкі кветкі ёй казычуць.

Як пялёсткі абляцелі –

Хутка і плады паспелі.

Толькі есці іх не варта.

Лепей кінуць у гарбату.

Мноства розных вітамінаў

Назапасіла… (Шыпшына)

4.Жоўтае сонейка ў белых пялёстках –

Кожны з нас ведае кветачку простую.

П’ем з ёй гарбату (прастуда міне),

З ёю варожым (кахае ці не).

Дык пра якія тут кветкі гамонка?

Ты здагадаўся? Вядома ж… (Рамонкі)

5.Красавала, чырванела

Кветачка на градках.

Як пялёсткі абляцелі – засталася хатка.

Патрасеш – яна звініць.

Хто ў хаціне той сядзіць?

Булкам адмысловы смак

Надае звычайны …(Мак)

 

Гародніна

1.Сядзіц царыца ў цямніцы,

А каса на вуліцы. (Морква)

2.Не каменьчык, а цяжкі.

Расце на полі ля ракі.

Увосень усе яе капаюць,

Другім хлебам называюць. (Бульба)

3.На гародзе ў летні дзень

Улягліся моўчкі ў цень

Пад лісточкамі ўздоўж градкі

Зялёныя парасяткі. (Агуркі)

4.Завітала ў хату пані

Ды ў жоўтым сарафане.

Як пачалі распранаць,

Сталі плакаць, праклінаць. (Цыбуля)

5.Не сыдзе з месца ні на крок,

Зарыўшыся ў пярыну.

Цярэбіць ціхі вецярок

Зялёную чупрыну.

А возьмуць за чупрыну

Ды выцягнуць з пярыны –

Пачырванее нібы рак.

Вядома, што гэта… (буряк)

 

Жывёлы

1.З ялінкі на ялінку,

З галінкі на галінку

Скача агеньчык жывы..

Хто гэта? Знаеце вы? (Вавёрка)

2.Калі вецер дзьме халодны,

Ён блукае злы, галодны. (Воўк)

3.Хапаткія ў мяне крылы,

Хвосцік востры, нібы вілы,

З гліны я гняздо ляплю,

Мошак на ляту лаўлю. (Ластаўка)

4.”Будзільнік” наш сядзіць на плоце.

Яго мы нават не заводзім. (Певень)

5.З грывай, а не конь,

З рагамі, а не бык,

З барадой, а не казёл.

Гучна-гучна зароў

Цар пушчанскіх звяроў. (Зубр)

 

З’явы прыроды

1.Белы, а не цукар, без ног, а ідзе. (Снег)

2.Рук і ног не мае, а дзверы адчыняе. (Вецер)

3.Без рук малюе, без зубоў кусае. (Мароз)

4.Ад нябёсаў да зямлі

Сем сцяжынак праляглі. (Вясёлка)

5.Глянеш – заплачаш,

А ўсе яму рады. (Сонца)

 

Прафесіі

1.Да зорак паляцеў,

На зямлю з-за воблакаў глядзеў,

Сонца абагнаў –

Зноў на зямлю стаў. (Касманаўт)

2.Краіна ведаў існуе.

Мне люба адкрываць яе

Дзяўчынкам, хлопчыкам штораз,

Ведучы іх з класа ў клас. (Настаўнік)

3.Я артыкул напішу, усю праўду ў ім скажу.

Хай чытаюць у газеце і дарослыя, і дзеці. (Журналіст)

4.Злева хвалі, справа хвалі –

Дзень у дзень – марскія далі.

І не цягне на зямлю –

Гэтак мора я люблю. (Марак)

5.Заходзьце і сядайце зручна,

Як пажадаеце, выключна

Вам так прычоску я зраблю,

А трэба – то і пагалю. (Цырульнік)

 

5.Падвядзенне вынікаў